“ ระยะแพร่เชื้อ ” หมายถึงระยะเวลาที่คุณจะสามารถแพร่เชื้อไวรัสไปยังผู้อื่นได้ สำหรับ COVID-19 มีหลักฐานใหม่ที่บ่งชี้ว่าระยะแพร่เชื้ออาจเริ่มต้น 1 ถึง 3 วันก่อนที่คุณจะแสดงอาการ ระยะแพร่เชื้อมากที่สุดคือ 1 ถึง 3 วันก่อนเริ่มแสดงอาการ และ7 วันแรกหลังเริ่มแสดงอาการ แต่บางคนอาจแพร่เชื้อได้นานกว่า อาการที่รายงานโดยทั่วไปของ COVID-19 เช่น มีไข้ ไอ และอ่อนเพลีย มักมีอาการประมาณ9 ถึง 10วัน แต่อาจนานกว่านั้น
ทั่วไปสำหรับไวรัสยิ่งปริมาณไวรัสสูง (ไวรัสไหลเวียนในร่างกายมากขึ้น)
ความเสี่ยงในการแพร่เชื้อผ่านเส้นทางการแพร่เชื้อที่ทราบก็จะยิ่งสูงขึ้น การศึกษาที่ดำเนินการในฮ่องกงซึ่งดูปริมาณไวรัสในผู้ป่วย 23 รายที่ได้รับการวินิจฉัยว่าเป็น COVID-19 พบว่าปริมาณไวรัสสูงขึ้นในสัปดาห์แรกของการป่วย
การศึกษา อีกชิ้นหนึ่งจากประเทศจีนที่ตรวจผู้ป่วย 76 รายที่เข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลพบว่าภายใน 10 วันหลังจากเริ่มแสดงอาการ ผู้ป่วยที่ไม่รุนแรงสามารถหายจากไวรัสได้ นั่นคือไม่มีการตรวจจับไวรัสผ่านการทดสอบ อย่างไรก็ตามในรายที่เป็นรุนแรงจะมีปริมาณไวรัสที่สูงกว่ามากและหลายรายยังคงทดสอบในเชิงบวกหลังจากผ่านไป 10 วันหลังจากเริ่มแสดงอาการ
ดังนั้นยิ่งการเจ็บป่วยรุนแรงขึ้นและปริมาณไวรัสสูงขึ้น คุณก็จะยิ่งหลั่งไวรัสและแพร่เชื้อได้นานขึ้นเท่านั้น
หากผู้ป่วยไม่มีอาการใดๆ เป็นเวลา3 วันและเริ่มแสดงอาการครั้งแรกมากกว่า10 วันก่อนหน้า จะถือว่าไม่ติดเชื้ออีกต่อไป แต่เราไม่แน่ใจว่าคนเราติดเชื้อได้หรือไม่เมื่อหายดีแล้ว แต่ยังตรวจพบไวรัสในร่างกายได้
การศึกษาชิ้นหนึ่งจากฮ่องกงพบว่าไวรัสสามารถตรวจพบได้เป็นเวลา20 วันหรือนานกว่านั้นหลังจากเริ่มแสดงอาการในผู้ป่วย 1 ใน 3 ที่ได้รับการทดสอบ
การศึกษาอื่นจากประเทศจีนพบว่าพบไวรัสในตัวอย่างอุจจาระของผู้ป่วย5 สัปดาห์หลังจากเริ่มแสดงอาการครั้งแรก
แต่การตรวจพบไวรัสไม่ได้แปลว่าบุคคลนั้นจะแพร่เชื้อได้เสมอไป เราต้องการการศึกษาเพิ่มเติมด้วยขนาดตัวอย่างที่ใหญ่ขึ้นเพื่อไปที่ด้านล่างสุดของคำถามนี้ เนื่องจากการขาดแคลนชุดตรวจไวรัสโคโรนาทั่วโลก รัฐบาล เครือจักรภพและรัฐจึงมีหลักเกณฑ์ที่เข้มงวดว่าใครควรตรวจหาเชื้อโควิด-19 และเมื่อใด
ผู้ที่กักตัวเองเนื่องจากเคยสัมผัสกับผู้ป่วยที่ได้รับการยืนยันว่าติด
เชื้อไวรัสโควิด-19 และพ้นระยะกักตัว 14 วันโดยไม่แสดงอาการ สามารถกลับเข้าสู่ชุมชนได้ ไม่จำเป็นต้องทดสอบก่อนกลับสู่ชุมชน อย่างไรก็ตาม ขอแนะนำให้พวกเขาปฏิบัติการรักษาระยะห่างทางสังคมและสุขอนามัยที่ดี ต่อไป เพื่อเป็นการป้องกันไว้ก่อน
ข้อกำหนดจะแตกต่างกันสำหรับผู้ที่ได้รับการวินิจฉัยว่าเป็น COVID-19
ในปัจจุบัน ไม่แนะนำให้ทำการทดสอบซ้ำกับผู้ที่มีอาการป่วยเล็กน้อยและหายจาก COVID-19 แล้ว บุคคลจะถือว่าปลอดภัยในการกลับสู่ชุมชนและยุติการแยกตัวหากไม่ติดเชื้ออีกต่อไป ซึ่งหมายความว่าพวกเขาเริ่มแสดงอาการครั้งแรกมากกว่า10 วันก่อนหน้า และไม่พบอาการใด ๆ เป็นเวลาอย่างน้อย 3 วัน (72 ชั่วโมง)
สำหรับผู้ที่เข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลด้วยอาการเจ็บป่วยที่รุนแรงข้อกำหนดการทดสอบก่อนจำหน่ายจะแตกต่างกัน พวกเขาจะมีการเก็บตัวอย่าง 2 ครั้งห่างกัน 24 ชั่วโมงเพื่อตรวจสอบว่าได้กำจัดไวรัสแล้วหรือไม่ ถ้าก้อนเชื้อเป็นลบทั้งคู่ ก็สามารถปล่อยทิ้งได้และไม่ต้องกักตัวอีก
หากผลการตรวจอย่างใดอย่างหนึ่งหรือทั้งสองผลเป็นบวก แต่บุคคลนั้นอาการดีพอที่จะกลับบ้านได้ พวกเขาจะต้องกักตัวต่อไปเป็นเวลาอย่างน้อย 10 วันนับตั้งแต่ออกจากโรงพยาบาล และไม่พบอาการใด ๆ เป็นเวลาอย่างน้อย 3 วัน
นอกจากนี้ยังมีข้อกำหนดการทดสอบที่แตกต่างกันสำหรับผู้ที่ทำงานหรืออาศัยอยู่ใน สภาพ แวดล้อมที่มีความเสี่ยงสูง หากคุณทำงานหรืออาศัยอยู่ในสภาพแวดล้อมที่มีความเสี่ยงสูง คุณควรปรึกษากับผู้ให้บริการด้านสุขภาพของคุณเกี่ยวกับข้อกำหนดในการตรวจซ้ำ
เพื่อสกัดกั้นภัยคุกคามจากไวรัสโคโรน่า การเดินทางข้ามพรมแดนยกเว้นเหตุฉุกเฉินทางการแพทย์จึงถูกสั่งห้ามตั้งแต่กลางเดือนกุมภาพันธ์ซึ่งเป็นเวลามากกว่าหนึ่งเดือนก่อนที่PNG จะได้รับการยืนยันกรณีแรก
แต่ก่อนหน้านั้น ระบบการจัดการชายแดนที่ซับซ้อนได้เติมเชื้อไฟให้กับความผิดหวัง
ภายใต้สนธิสัญญาช่องแคบทอร์เรสผู้อยู่อาศัยในหมู่บ้าน “สนธิสัญญา” 14 แห่งใน PNG ได้รับอนุญาตให้ข้ามพรมแดนได้ ตราบใดที่พวกเขามีบัตรผ่านที่ลงนามโดยสมาชิกสภาเกาะช่องแคบทอร์เรส
ทางเดินจำกัดเฉพาะจุดประสงค์ดั้งเดิมเท่านั้น ซึ่งทางการออสเตรเลียตีความว่าไม่รวมการค้าเชิงพาณิชย์ อย่างไรก็ตาม ชาว South Fly ยังคงพยายามแลกเปลี่ยนข้ามพรมแดนเป็นเงินสดและสินค้า การค้านี้มีความสำคัญต่อการอยู่รอดทางเศรษฐกิจของพวกเขา
คำที่เกี่ยวข้อง: ทุกอย่างยกเว้นจีนอยู่บนโต๊ะระหว่างการเยือนของนายกรัฐมนตรี PNG
สำหรับผู้อยู่อาศัยใน PNG แนวทางของรัฐบาลออสเตรเลียในการจัดการชายแดนขึ้นอยู่กับลำดับชั้นของสิ่งที่มีและไม่มี – หมู่บ้านที่มีสถานะตามสนธิสัญญาและหมู่บ้านที่ไม่มี
เนื่องจากหมู่บ้านนอกสนธิสัญญาไม่สามารถข้ามพรมแดนได้ พวกเขาจึงขายสินค้าของตนให้กับหมู่บ้านตามสนธิสัญญา แล้วนำไปขายในช่องแคบทอร์เรส หมู่บ้านตามสนธิสัญญาปกป้องสิทธิพิเศษของพวกเขา ช่วยจัดการชายแดนอย่างไม่เป็นทางการ
แต่หมู่บ้านตามสนธิสัญญาเองก็ประสบปัญหาในการค้าเช่นกัน เนื่องจากในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา Australian Border Force (ABF) และที่ปรึกษาของเกาะ Torres Strait ยืนยันว่ามีการควบคุมชายแดนมากขึ้น
เมื่อไม่ออกบัตรผ่าน สมาชิกสภาจะจำกัดจำนวนวันสำหรับผู้มาเยี่ยมเยียนและออกคำสั่งแบนทั้งหมดให้กับทั้งหมู่บ้าน พวกเขาทำเช่นนั้นเพื่อปกป้องทรัพยากรที่มีอยู่อย่างจำกัดในช่วงเวลาที่ขาดแคลนน้ำ เพื่อป้องกันการแพร่กระจายของโรคติดเชื้อหรือไวรัส (เช่น โควิด-19) หรือเพื่อเป็นการลงโทษสำหรับการพำนักเกินกำหนดในการเยือนครั้งก่อน การต่อสู้ หรือการละเมิดอื่นๆ
รัฐบาลออสเตรเลียอาศัยสมาชิกสภาเป็นผู้พิทักษ์แนวหน้าอย่างไม่เป็นทางการของชายแดน เจ้าหน้าที่ของ ABF ยังได้กำหนดข้อจำกัดที่รุนแรงสำหรับผู้ที่สามารถข้ามได้ รวมถึงข้อจำกัดในการเข้าถึงตู้เอทีเอ็มสำหรับผู้เยี่ยมชม PNG ที่พยายามรวบรวมเงินที่ส่งมาจากครอบครัวขยาย
ผู้เยี่ยมชม PNG ไม่สามารถขายสินค้าหรือใช้บริการทางการแพทย์ได้อีกต่อไปในขอบเขตที่เคยทำเช่นกัน
